Yaradici ehtirasim hele alovlanmayib - narahatam … (Ruff de Ali)
Ilk qaralama yazilarimdaki nikbin romantizmim oz yerini tutqun, kederli ve dunyayla munaqisheden dogan nifrete yerini vermeyecek chox gumanki…
Son zamanlar menevi iflasimin sebebini yalniz bir neferde gorurem...
Derin ucurumumu deqiqlikle eks etdiren bir kes...
Heyat dozulmezdir.O ahengi korlayan akkordlar qeder amansizdir...
O menim heyat formulumun,dunya baxishimin ne qeder dehshet ve kabusdan teshkil olundugunu mene bir-bir anlatdi mene bu facievi heqiqeti hezm etmekde yardimci oldu …
Bu qorxunc heqiqeti eshiden insan ya honkurub aglamaga ya da bir an once ondan yaxa qurtarmaga calishar … ama men gulumseyerek ona qulaq asmaga davam edirdim ...
Bu heqiqete tam menasi ile baxildiqda ne muqeddesliyin tehqiri , ne paradoksalligi, ne de kafirliyi gormerik… bu sade ve izahli heqiqetin teoremi idi …
Sohbet her bir kesin metafizik bir menada anladigi heqiqetden gedir…
Etdiyim axmaq sehvlere gore qorxu hissi kecirmirdim …eksine cesaretle butun gunahi oz uzerime goturdum…
Ve chox gozel anlayirdimki insanlar onu esrler boyu mucerred exlaqi obraza cevirib, butun rezillikleri ve yalanlari ile buruyerek qoruyurdular. Ve bunu yalniz “exlaq teatri” adlandirmaq daha duzgun olardi...
Lakin butun bunlarla kifayetlenmeyen saxta “Mollalar” hele de oz etikasi, humanizm nezeriyyesi ve saxta heqiqetler ile dolu qorxunc agzini acib insanligi aldatmaga davam edir...
“Molla Heqiqeti” ozunu yaxin bir zamanda tukedecek !
Bunu mene F.N dedi ...
P.S : Sizin bashiniz hele de enenevi formalliga qarishib …
